Towards personalized cardiovascular risk management in renal transplant recipients
| Promotie: | Mw. L.V. (Laura) de Vries |
| Wanneer: | 11 april 2018 |
| Aanvang: | 14:30 |
| Promotors: | prof. dr. S.J.L. (Stephan) Bakker, G.J. (Gerjan) Navis, prof. dr. I.P. (Ido) Kema |
| Waar: | Academiegebouw RUG |
| Faculteit: | Medische Wetenschappen / UMCG |
Zoutbeperkt dieet verlaagt mogelijk risico op hart- en vaatziekten na niertransplantatie
Een zoutbeperkt dieet verlaagt de bloeddruk en daarmee mogelijk het risico op hart- en vaatziekten bij niertransplantatiepatiënten. Dat concludeert Laura de Vries in haar proefschrift. Bovendien laat ze zien dat een gepersonaliseerde behandeling, waarbij de dosis prednisolon wordt aangepast aan de hoeveelheid cortisol in de urine, hier in de toekomst mogelijk ook een rol bij kan spelen.
Het risico om te overlijden aan hart- en vaatziekten is voor niertransplantatiepatiënten vele malen groter dan voor de gemiddelde mens. Dat komt doordat ze naast de ‘standaard’ risicofactoren als hoge bloeddruk, overgewicht en suikerziekte, ook een slechtere nierfunctie hebben. Bovendien gebruiken ze medicijnen tegen afstoting van de donornier, zoals prednisolon. Prednisolon lijkt erg op het lichaamseigen stresshormoon cortisol en heeft onder meer hoge bloeddruk als bijwerking.
De Vries toont allereerst aan dat niertransplantatiepatiënten die een zoutbeperkt dieet volgen een veel lagere bloeddruk hebben, zonder dat dit nadelige effecten heeft op de nierfunctie. Vervolgens toont ze aan dat de mate waarin prednisolon de aanmaak en omzetting van cortisol beïnvloedt, gerelateerd is aan het aantal bijwerkingen van prednisolon, het optreden van het metabool syndroom en aan overlijden aan hart- en vaatziekten op de lange termijn. Zij adviseert daarom in de toekomst de behandeling met prednisolon te monitoren door het meten van de hoeveelheid cortisol in de urine. Zo kan schade door prednisolon mogelijk beperkt worden en kan het risico op bijwerkingen en hart- en vaatziekten op de lange termijn mogelijk verkleind worden.
Laura de Vries (1986) studeerde Geneeskunde aan de Rijksuniversiteit Groningen. Haar onderzoek voerde ze uit bij de afdeling Nefrologie en Klinische Chemie in het UMC Groningen. De Vries is nu werkzaam als ANIOS klinische genetica in het UMC Utrecht. De titel van haar proefschrift luidt: “Towards personalized cardiovascular risk management in renal transplant recipients”.