Skip to ContentSkip to Navigation
Over ons Actueel Nieuws

Promotie mw. P.Y.W. Dankers: Renal regenerative medicine. Bioengineering of cell-based membranes and anti-inflammatory drug delivery

Wanneer:ma 01-07-2013 om 12:45

Promotie: mw. P.Y.W. Dankers, 12.45 uur, Academiegebouw, Broerstraat 5, Groningen

Proefschrift: Renal regenerative medicine. Bioengineering of cell-based membranes and anti-inflammatory drug delivery

Promotor(s): prof.dr. M.J.A. van Luyn

Faculteit: Medische Wetenschappen

Kunstmatig membraan met levende niercellen moet dialyseproces verbeteren

Het dialyseproces van nierpatiënten kan in de toekomst mogelijk verbeterd worden door een kunstmatig niercelmembraan als extra filter te gebruiken. Dat stelt onderzoeker Patricia Dankers in haar tweede promotieonderzoek.

De huidige behandelmogelijkheden van nierpatiënten zijn beperkt. Donornieren zijn er te weinig, waardoor veel chronische nierpatiënten langdurig nierdialyse moeten ondergaan. Dat proces is weliswaar levensreddend, maar kan niet alle giftige stoffen uit het lichaam halen. Dankers ontwierp met haar onderzoeksgroep een kunstmembraan met levende cellen dat het dialyseproces later mogelijk kan verbeteren. Ze zorgde er onder andere voor om 19 dagen lang nierepitheelcellen (cellen in de buitenkant van de nier) te kweken op zo’n kunstmatig, bioactief membraan. De opgedane inzichten kunnen volgens haar de basis vormen voor het gebruik van zulke membranen in een biologische kustnier.

In het tweede deel van haar onderzoek ging ze na hoe er lokaal en gereguleerd medicijnen afgegeven kunnen worden in de nier. Ze deed dat door drie typen hydrogel onder het nierkapsel te implanteren: twee sterke versies die moeilijk afgebroken kunnen worden, en een zwakkere, afbreekbare variant. Afhankelijk van het behandeldoel (langdurige afgifte van medicijnen van organische verbindingen of kortdurende afgifte van eiwitachtige medicijnen) kunnen behandelaars in de toekomst volgens Dankers mogelijk één van beide varianten gebruiken. Ze benadrukt dat er eerst nauwe samenwerking tussen artsen, ingenieurs, scheikundigen en biologen nodig is om dergelijk fundamenteel onderzoek in de praktijk te brengen.

Patricia Dankers (Helmond, 1978) studeerde scheikunde aan de Radboud Universiteit Nijmegen en behaalde haar eerste doctorstitel in 2006 in de Natuurwetenschappen aan de Technische Universiteit Eindhoven (TU/e). Vanaf 2006 tot eind 2008 was zij aan het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG) verbonden, waar ze onderzoek verrichte bij de afdeling Pathologie en Medische Biologie, wat resulteerde in deze tweede promotie, nu in de Medische Wetenschappen. Dit onderzoek werd gefinancierd door SupraPolix in Eindhoven. Dankers ontving in 2008 een Veni-beurs en recentelijk een ERC starting grant. Ze werkte in 2010 aan het het Institute for BioNanotechnology in Medicine, Northwestern University, Chicago, USA. Momenteel werkt ze als universitair docent aan de TU/e.

View this page in: English