Diversity-dependence and the role of competition in clade diversification Diversiteitsafhankelijke diversificatie en de macro-evolutionaire rol van competitie

Diversiteitsafhankelijke diversificatie en de macro-evolutionaire rol van competitie

Theo Pannetier  bestudeerde de implicaties en methoden om diversiteitsafhankelijkheid op te sporen in genealogieën van levende soorten (fylogenieën genoemd), die waardevolle informatie bevatten over de timing van soortvorming en uitsterving in hun takken.

Pannetier: ‘De biodiversiteit is ongelijk verdeeld over de wereld - het aantal soorten in tropische gebieden is veel groter dan in gematigde gebieden; en over de levensboom - er zijn veel meer soorten bloeiende dan niet-bloeiende planten. Dit is het resultaat van evolutionaire processen uit het verleden, speciatie en uitsterven, en hun netto saldo, diversificatie.

Paleobiologen besloten in de jaren '70 te onderzoeken of het relatieve tempo van deze gebeurtenissen kon worden verklaard in termen van regels van hoge orde, d.w.z. macro-evolutionaire processen. Op grond van waarnemingen van fossiele gegevens stelden zij dat de groei van de diversiteit zelf verdere diversificatie beperkte, omdat meer soorten een intensievere concurrentie om hulpbronnen impliceert. Met andere woorden, diversificatie is afhankelijk van diversiteit.

In dit proefschrift bestudeerde ik de implicaties en methoden om diversiteitsafhankelijkheid op te sporen in genealogieën van levende soorten (fylogenieën genoemd), die waardevolle informatie bevatten over de timing van soortvorming en uitsterving in hun takken.

Een eerste bevinding is dat de bestaande methode geen onderscheid kan maken tussen een fylogenie gesimuleerd met een diversiteitsafhankelijk proces en een fylogenie gesimuleerd met een soortgelijk proces dat dezelfde verwachte groei oplevert, maar zonder verwijzing naar diversiteit. Dat wil zeggen dat diversiteitsafhankelijke diversificatie op zichzelf geen onderscheidende signatuur achterlaat in de takken van fylogenieën.

Door diversificatie van soorten te simuleren die rechtstreeks voortkomt uit concurrentie tussen individuen, ontdekten wij vervolgens dat de eenvoudige functies die momenteel worden gebruikt om diversiteitsafhankelijkheid te modelleren, alleen consistent zijn met een drijvende rol van concurrentie dankzij uitsterven, waardoor belangrijke informatie over de vroege gebeurtenissen van soortvorming en uitsterven wordt uitgewist.’

Proefschrift: https://hdl.handle.net/11370/f9706506-1e1a-4622-a8e9-92a57b62cfb1