Patient-specific implants in trauma surgery
Patiëntspecifieke implantaten bij traumachirurgie
Dit proefschrift van Miriam Oldhoff onderzocht de toepassing van patiënt-specifieke implantaten (PSI’en) in de traumachirurgie. Conventionele, standaard implantaten passen niet altijd goed bij de anatomische variatie tussen patiënten, vooral bij complexe fracturen. Dankzij 3D-technologie kunnen implantaten nu op maat worden ontworpen, waardoor een nauwkeurige reconstructie en betere schroefplaatsing mogelijk zijn. Een deel van het proefschrift combineerde biomechanische analyses, zoals Finite Element Analysis (FEA), met fysieke tests om de prestaties van PSI’en te evalueren. Daarnaast werden kadaverstudies uitgevoerd om de haalbaarheid van PSI’en te onderzoeken. Het proefschrift richtte zich op drie typen PSI-toepassingen: voor acetabulumfracturen, tibiaplateaufracturen en correctieve osteotomieën.
Het eerste deel richtte zich op acetabulumfracturen. FEA toonde aan dat PSI’s lagere botspanningen en een kleiner risico op implantaatfalen veroorzaken dan conventionele implantaten. Mechanische testen met synthetisch bot bevestigden een vergelijkbare stijfheid en sterkte over tijd tussen beide implantatietypen, waarmee een reproduceerbare biomechanische test-workflow werd ontwikkeld.
Het tweede deel onderzocht PSI’s voor tibiaplateaufracturen. Een studie met zes kadaverknieën liet zien dat PSI’s, ontworpen via virtuele 3D-planning en gepersonaliseerde boormallen, een nauwkeurige reductie en schroefplaatsing mogelijk maken. Een aanvullend biomechanisch testprotocol werd ontwikkeld om de draagkracht van PSI’s verder te evalueren.
Het derde deel betrof PSI’s voor correctieve osteotomieën. Voor zowel de distale radius als de lange pijpbeenderen van de onderste extremiteiten bleken PSI’s haalbaar en van toegevoegde waarde te kunnen zijn.
Dit proefschrift vormt een belangrijke stap richting de klinische toepassing van PSI’s, met studies die aantonen dat patiënt-specifieke implantaten de chirurgische precisie en behandelmogelijkheden in de traumachirurgie kunnen verbeteren.