Local to global ecolinguistics: in the name of sustainability

Een nieuwe definitie van duurzaamheid: meer ethisch, minder economisch

Er wordt veel gesproken worden over crises (zoals de klimaat- en biodiversiteitscrisis). Dat is niet zonder reden: meerdere systemen wereldwijd zijn tegelijkertijd aan het instorten. Onze manier om deze crises te begrijpen wordt bijna volledig gevormd door de taal die wordt gebruikt om ze te beschrijven. Ook ons begrip van de menselijke ‘oplossingen’ voor deze crisissen – met als sleutelwoord duurzaamheid – is sterk afhankelijk van taal.

Dit proefschrift van Matthew Drury stelt een nieuwe definitie van duurzaamheid voor, een die de nadruk legt op de impact van onze keuzes, en die is gebaseerd op ethiek in plaats van economische winst. Deze definitie draait om onze relaties met andere mensen, dieren en de planeet waarop we leven. Ze stelt voor dat we niet alleen onze negatieve impact verminderen, maar ook onze positieve impact vergroten.

Drury onderzocht de taal van duurzaamheid en biodiversiteit in verschillende vormen van communicatie: de duurzaamheidsstrategie van de Rijksuniversiteit Groningen, het landbouwbeleid van de EU en China, en toespraken van wereldleiders tijdens de biodiversiteitstop van de Verenigde Naties. In al deze contexten blijkt dat de gebruikte taal opvallend veel overeenkomsten vertoont. Hoewel deze groots klinkt, promoot zij een versie van duurzaamheid die in werkelijkheid nauwelijks verandering vereist – en dus zeker geen adequate reactie vormt op de crisissen waarmee we te maken hebben.

Al met al pleit het proefschrift voor een fundamentele verandering in hoe we duurzaamheid begrijpen en communiceren, met meer aandacht voor de onderlinge verbondenheid en relaties tussen alles wat leeft op aarde – in de hoop op een welvarende planeet.

Proefschrift: https://hdl.handle.net/11370/6e32e9e9-727b-458a-a167-7bf17d2c17df