De locatie van heiligdommen in oude Indiase religieuze teksten

Het Skandapurana is een anoniem werk in de traditie van het Sivaïsme, een belangrijke religieuze stroming in India. Het is geschreven in het Sanskriet en stamt uit ongeveer de zesde eeuw na Christus. Het proefschrift van Peter Bisschop bevat twee afzonderlijke edities van een hoofdstuk uit het Skandapurana. De ene editie is gebaseerd op Nepalese palmbladhandschriften, de andere op twee latere overleveringen, die meer informatie bevatten en nooit eerder zijn uitgegeven. Centraal in de teksten staat een lijst met heilige plaatsen van het Sivaïsme. Bisschop stelde vast hoe de verschillende overleveringen zich onder meer in historisch opzicht tot elkaar verhouden. Beide versies blijken additioneel materiaal te bevatten in vergelijking met de originele versie van het Skandapurana. De twee latere overleveringen zijn bovendien grondig herschreven, met een meer uitgewerkte mythologie. Ook kon Bisschop een groot aantal van de belangrijkste Sivaïtische heiligdommen identificeren. /GG

Peter Bisschop (Zuidwolde, Drenthe,1973) studeerde wijsbegeerte aan de Rijksuniversiteit Groningen. Hij verrichtte zijn promotieonderzoek bij de Faculteit der Godgeleerdheid en Godsdienstwetenschap. Het onderzoek maakt deel uit van het NWO-project over het Skandapurana.

Datum en tijd

donderdag 9 september 2004, 14.45 uur

Promovendus

P.C. Bisschop

Proefschrift

(gebonden handelsuitgave: Egbert Forsten, serie GOS, isbn 978 90 6980 150 6 , prijs € 125)

Early Śaivism and the Skandapurăna: sects and centres

Promotor

prof.dr. H.T. Bakker en prof.dr. H. Isaacson