Microfinance as a socially responsible investment

Promotie: dhr. R.J. Galema, 16.15 uur, Aula Academiegebouw, Broerstraat 5, Groningen

Proefschrift: Microfinance as a socially responsible investment

Promotor(s): prof.dr. B.W. Lensink, prof.dr. L. Spierdijk

Faculteit: Economie en Bedrijfskunde

Microfinanciering als maatschappelijk verantwoorde investering

Investeren in microfinanciering is interessant voor commerciële investeerders, maar dat geldt alleen voor investeringen in commerciële microfinancieringsinstellingen en niet zozeer voor investeringen in non-profit instellingen. Dat blijkt uit het promotieonderzoek van Rients Galema. Hij toont ook aan dat maatschappelijk verantwoorde investeerders een lager rendement of een hoger risico moeten accepteren, wanneer zij willen investeren in instellingen die meer aan armoedebestrijding doen.

Het toevoegen van microfinanciering aan een portefeuille van internationale waardepapieren leidt tot een significante verbetering van de diversificatiemogelijkheden van investeerders, aldus Galema. Dat is vooral het geval wanneer het investeringen betreft in banken en microfinancieringsinstellingen uit Latijns Amerika, die de meest gecommercialiseerde microfinancieringssector heeft. Investeringen in non-profit instellingen en instellingen die in Afrika opereren (waar de kosten hoog zijn vanwege een gebrekkige infrastructuur) bieden geen diversificatievoordelen. De prijs van investeren in extra armoedebestrijding (in termen van minder rendement en meer risico) is relatief laag voor een gemiddeld niveau van armoedebestrijding, maar wordt relatief een stuk hoger wanneer investeerders alleen instellingen in hun portefeuille willen hebben die de allerarmsten bereiken.

Investeren in microfinancieringsinstellingen is risicovol. Machtige directeuren (CEO’s) verhogen dat risico. Galema toont aan dat vooral machtige CEO’s van niet-gouvernementele organisaties (NGO’s) variabiliteit van het rendement van organisaties verhogen. Deze variabiliteit lijkt vooral te worden veroorzaakt doordat NGO’s met machtige directeuren het slechter doen dan verwacht. Daarom concludeert Galema dat de CEO van een niet-gouvernementele organisatie in een goede bestuursstructuur niet teveel macht krijgt.

Rients Galema (It Heidenskip, 1984) voltooide de research master Economics and Business (Production, Organization and Marketing) aan de Rijksuniversiteit Groningen. Hij verrichte zijn onderzoek bij het SOM Research Institute van de Faculteit Economie en Bedrijfskunde en werkt momenteel als postdoc bij de Bundesbank in Duitsland.