Oxidative DNA cleavage with Non-Heme iron complexes

Promotie: mw. Q. Li, 14.45 uur, Aula Academiegebouw, Broerstraat 5, Groningen

Proefschrift: Oxidative DNA cleavage with Non-Heme iron complexes

Promotor(s): prof.dr. J.G. Roelfes en prof.dr. B.L. Feringa

Faculteit: Wiskunde en Natuurwetenschappen

 

Synthetische variant imiteert werking van natuurlijke antibiotica in reageerbuis en levende cel

Het proefschrift van Qian Li gaat over synthetische equivalenten van antibiotica uit de bleomycinefamilie. Bleomycines (BLM’s) zijn natuurlijke antibiotica die op grote schaal gebruikt worden in de klinische behandeling van bepaalde vormen van kanker. Er wordt verondersteld dat ze de groei van kankercellen voorkomen door het oxidatief knippen van DNA-strengen.

Op basis van de structurele kenmerken van het metaal-bindingsdomein van BLM’s, werd het pentadentaat ligand N,N-bis(2-pyridylmethyl)-N-bis(2-pyridyl)-methylamine (N4Py) ontworpen en gesynthetiseerd. Het doel van dit onderzoeksproject was om de mononucleaire Fe(II)N4Py complexen systematisch te evalueren als synthetische nabootsers van Fe(II)-BLM in oxidatieve DNA-splitsing. De studies die zijn uitgevoerd in dit proefschrift hebben aangetoond dat de plasmide-DNA-knipactiviteit van Fe(II)N4Py complexen kan worden beïnvloed door het aanpassen van hun structuur en/of gebruik van verschillende bestralingscondities. De belangrijkste stap in het DNA-knipproces is de vorming van [(N4Py)Fe^IIIOOH]²⁺, een analoog van [(BLM)Fe^IIIOOH]²⁺, de direct actieve soort of de voorloper van de direct actieve soorten. In levende menselijke cellen induceren Fe(II)-N4Py complexen nucleaire DNA-splitsing net zo efficiënt als Fe(II)BLM, wat de eerste voorbeelden zijn van een synthetisch equivalent van BLM dat in staat is om nucleair DNA te knippen. Alle resultaten bij elkaar bewezen dat de synthetische Fe(II)-complexen N4Py succesvol Fe(II)BLM imiteren, zowel in de reageerbuis als in de meer complexe intracellulaire omgeving.

Qian Li (China, 1982) studeerde scheikunde in Utrecht. Het onderzoek werd uitgevoerd bij het Stratingh Institute for Chemistry van de RUG en de afdeling Pathology and Medical Biology van het UMCG.