‘Milieukeur’ sleutel tot transparantie duurzame landbouw

Duurzaam is een trend, ook in de landbouw. Biologische boeren worden hiervoor beloond in de vorm van belastingvoordelen, subsidies en hogere prijzen voor producten. Er zijn boeren die ook duurzame initatieven ontplooien, maar niet biologisch zijn. Hoe maak je deze duurzaamheid transparant? ‘Milieukeur’, het keurmerk van de Stichting Milieukeur, zou een sleutel tot certificering van duurzaamheid in de grondgebonden landbouw kunnen zijn. Dit blijkt uit onderzoek van de wetenschapswinkel Economie en Bedrijfskunde van de Rijksuniversiteit Groningen, in opdracht van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV).

 

Bedrijfskundestudent Louis Feitsma onderzocht hoe duurzaamheid in de grondgebonden landbouw transparant gemaakt kan worden. Hij stelde daarvoor een aantal criteria op zoals: is het certificeringsschema gericht op certificering van primaire agrarische productie en staat duurzaamheid niet per definitie voor biologisch of biologisch dynamisch? Van de tien instanties bleken Global GAP en Stichting Milieukeur het beste aan te sluiten bij de criteria.  

Duurzame productie als uitgangspunt

Global GAP richt zich primair op het waarborgen van voedselveiligheid. Dit kan een goed uitgangspunt zijn voor een duurzaam bedrijf. ‘Milieukeur’neemt duurzame productie als uitgangspunt. Global GAP en ‘Milieukeur’ werden verder inhoudelijk vergeleken op de mogelijkheid om voor transparantie te zorgen. In totaal onderzocht Feitsma 52 punten. Hij keek naar certificeringsvoorschriften als: is er een bemestingsplan en gebruikt het bedrijf groene stroom? Uiteindelijk bleek ‘Milieukeur’ het geschiktst om voor transparantie in de grondgebonden landbouw te zorgen.  

Ook benchmark buiten de landbouw

Feitsma voerde eveneens een benchmark uit naar duurzaamheidscertificering buiten de grondgebonden landbouw. Hij vergeleek de certificering van duurzame bossen, palmolie, soja en tropisch regenwoud. Alle instanties hechten veel waarde aan de maatschappelijke inbedding van hun systeem. Opvallend is dat er weinig aandacht is voor de duurzaamheid van machines, gebouwen en infrastructuur die gebruikt worden bij de productie. 

Meer informatie 

-  drs. Tamara Slief, coördinator Wetenschapswinkel Economie & Bedrijfskunde, tel. (050) 363 37 95, e-mail somar@rug.nl 

- Rapportgegevens: Louis Feitsma, ‘Duurzaam maar niet biologisch. Certificeren van duurzaamheid in de grondgebonden landbouw’, EC 184, Groningen: Wetenschapswinkel Economie & Bedrijfskunde, Rijksuniversiteit Groningen, 2008. Downloaden via de site van de wetenschapswinkel.