Tracing gas accretion and feedback in nearby galaxies using ultra-deep neutral hydrogen MeerKAT observations
Waarnemingen MeerKAT-telescoop trekken theorie over sterrenstelselvorming in twijfel
Een fundamentele vraag in de moderne astrofysica is hoe sterrenstelsels zich hebben ontwikkeld van de oorspronkelijke verdeling van materie die voortkwam uit de Oerknal tot de diverse structuren die we vandaag de dag waarnemen. In het proefschrift van Simone Veronese ligt de focus op de twee belangrijkste processen waarvan wordt aangenomen dat ze de evolutie van sterrenstelsels bepalen: de aanvoer van gas naar sterrenstelsels vanuit hun omgeving, en de invloed van sterrenexplosies en zwarte gaten op de omzetting van dat gas in sterren. Beide processen kunnen worden gevolgd door te kijken naar de straling die wordt uitgezonden op een frequentie van 1,4 GHz door neutraal atomair waterstof, ook wel HI genoemd.
Veronese presenteert resultaten die voortkomen uit de beste waarnemingen tot nu toe van HI in 30 nabije sterrenstelsels, verkregen met de MeerKAT-telescoop in Zuid-Afrika. Hij vond weinig bewijs voor de aanwezigheid van HI die verband houdt met gasaanvoer in het lokale heelal, wat uitdagingen vormt voor de voorspellingen van huidige kosmologische simulaties. Ook ontdekte Veronese dat de verdeling van HI in de buitenste regio’s van een sterrenstelsel afwijkt van de voorspellingen van theoretische modellen. Wat betreft de invloed van sterrenexplosies en zwarte gaten op de omzetting van gas in nieuwe sterren, liet Veronese's onderzoek zien dat zelfs een milde activiteit van zwarte gaten de evolutie van een sterrenstelsel drastisch kan beïnvloeden.
Simone Veronese voerde zijn onderzoek uit bij het Kapteyn Institute for Astronomy, met financiering van de EU. Hij vervolgt zijn loopbaan als fellow bij het Max Planck Institute for Radio Astronomy.