Reflectie: Identiteitspolitiek in het werk van Zadie Smith

De romans van de Brits-Jamaicaanse schrijfster Zadie Smith gaan over vrijheid, betoogt promovendus Jesse van Amelsvoort in zijn artikel dat onlangs verscheen in Wijsgerig Perspectief. De kernproblematiek in haar literatuur is telkens weer hoe personages zichzelf kunnen zijn.

In succesvolle romans als Witte tanden (2000), Over schoonheid (2005) en NW (2012) verkent Smith het leven in een moderne grootstad als Londen. Ze is een van de bekendste schrijvers van haar generatie en de waaier aan onderwerpen waar ze in romans, verhalen en essays over schrijft hebben haar in korte tijd verzekerd van een plaats in de populaire cultuur.

Zadie Smith wil de vrijheid om te schrijven waar ze over wil schrijven, maar zij wordt breed gelezen als een schrijver die iets te zeggen heeft over identiteit en diversiteit in de vroege eenentwintigste eeuw. Haar eigen identiteit als schrijver wordt dus mede door anderen bepaald.

Juist hierover schrijft Smith ook in haar romans. Haar personages ervaren identiteit als verlammend en onderdrukkend, als een keurslijf en een beperking. Aan de hand van de roman NW laat Van Amelsvoort zien dat door in anderen opgelegde identiteiten het verleden telkens de overhand dreigt te krijgen, en zo een zelfgekozen toekomst afsluit.

Meer lezen? Het volledige artikel is te vinden in Wijsgerig Perspectief, onderdeel van Filosofie Magazine.