Skip to ContentSkip to Navigation
Alumni Over alumni

Flowerpower

Sociology Alumni
Sociology Alumni

1967, vijftig jaar geleden, een bijzonder jaar. Inspraak, verzet tegen het gezag, bezettingen van universiteiten in Duitsland, Frankrijk en ook hier. Er werden sit-ins gehouden en de flowerpower nam in kracht toe. Vrede, liefde en een andere manier van denken kregen voet aan de grond.

Samen met vele anderen begonnen wij, 7 jonge vrouwen aan onze studie sociologie in Groningen. Op de Grote Markt werd een love-in gehouden, dansende, elkaar omhelzende mensen golfden over het hele plein. Er werden zoveel bloemen achter mijn bril gestoken dat die van mijn hoofd viel. Ik zag niets zonder bril en riep in paniek. Als een man doken de omstanders naar de grond en gelukkig kon met enig buigwerk de bril weer dienstdoen. Ons eerste college was van professor Bouman, een van de grondleggers van de sociologie in Nederland. Waardevrijheid stond hoog in het vaandel van sociologisch onderzoek. In vijftig jaar kan veel veranderen, want nu zie je juist erkenning van de waarden die onderzoek beïnvloeden. Inspraak heet tegenwoordig medezeggenschap, behalve bij de komst van asielzoekers. Dan is het meer inschreeuwen. En van love en peace is ook niet zoveel sprake meer.

Hoewel we lid van verschillende studentenverenigingen werden, vonden we elkaar al gauw. We studeerden samen, aten samen en leerden elkaars familie kennen. Maar vooral praatten we veel over de studie en alle ontwikkelingen die de wereld veranderden. In Paddepoel kwam het rekencentrum beschikbaar.

Na het afstuderen raakten we verspreid over het hele land, maar we hielden nauw contact met elkaar. Ik bleef in Groningen, omdat ik gevraagd was mee te doen aan een onderzoek naar massamedia. Toen waren dat vooral de kranten. Een leuk onderzoek met verrassende uitkomsten. Het imago van de dagbladen bleek bij binnenlands nieuws bijvoorbeeld wel te kloppen, maar wat betreft buitenlands nieuws week de berichtgeving volledig af. Het vervolg werd in Leiden gedaan, namelijk kabel tv. Enzensberger had een theorie dat mensen door de inspraakmogelijkheid (bij kabeltv kun je ontvangen en zenden) zich in nieuwe wijken meer met elkaar verbonden zouden voelen en dat sowieso mensen zich meer betrokken zouden voelen bij het gemeentelijk beleid. Enzensberger bleek zijn tijd ver vooruit: kabel tv was in het betrokkenheidsopzicht een mislukking, maar nu zien we met internet betrokkenheid op elkaar over de hele wereld.

Ondertussen hadden we allemaal een partner gevonden en werden er zeven bruiloften gevierd die niet compleet waren zonder de andere sociologen. Er kwamen kinderen en onze reünies speelden zich af in jeugdherbergen. Daarnaast kwamen we ook een keer per jaar met de vrouwen alleen bij elkaar. Tussendoor waren er veel “losse” contacten. Een van ons promoveerde en we waren er allemaal.

Ook bij ziekte en overlijden steunen we elkaar nog steeds.

In een nog steeds veranderende wereld houden wij de traditie in stand: een keer per jaar reünie met de partners erbij en een keer met alleen de vrouwen. We wonen nog steeds verspreid door het hele land, van Texel tot Eindhoven en van Zeegse tot Arnhem en Oosterbeek, met Deventer ertussenin.

We hebben allerlei functie vervuld in onderzoek, beleid en onderwijs en zijn nu met pensioen, Terug kijkend zeggen we allemaal dat de studie sociologie in Groningen ons al vijftig jaar een rijk en interessant leven heeft bezorgd en dat we onze bijdrage aan de maatschappij op verschillende terreinen hebben kunnen leveren.

M. Palm, Sociology 1973 @University of Groningen #UGCommonGround #UGalumni #tbt

Laatst gewijzigd:11 juli 2019 10:59
View this page in: English