Oktober 2020

Misschien is het wel zo’n dag

zoals Super Smash Bros Brawl je aan je dode vriend herinnert
is er ook het licht door het raam via een glas op de muur
waarin kristalstof en vezels kleine generaties aan
nietsontziend klein ontstaan

er zijn hier vliegen die verder dromen dan ik
ik zag een vlieg drie uur lang zijn handen wassen om daarna in de verblindende zon
boven mijn nachtkastje te verpulveren z

oals de lijnen in je palm niet de toekomst voorspellen
maar wellicht een kijkje geven in een voelbaar verleden

zoals tijd relatief aan de draaiing van de aarde, landelijke politiek, filosofie en
staat van zijn is

terwijl er ook sterren vergaan en meteorieten neer storten
en robots in fabrieken zonder pauzes werken om ons
gelatinebeertjes te schenken
en woorden als hits van generatie tot generatie doorklinken:

genocide
racisme
kapitalisme
pindakaas

Zoals ze de controller bij mijn deur opraapt
en haar ogen meer zwijgen dan mijn gedichten ooit zullen zeggen