Februari 2022

Juf

Ze keek me aan vanachter een fletse winkelruit,
haar gestalte verregend, haar haren vastgeplakt
aan haar voorhoofd; ze was mooier dan ooit

er vloog luid krijsend een meeuw voorbij
en ik stond daar maar, schuilend voor het heden

soms kun je meteen al zien of iets op termijn
overstromen zal, de meeuw kwam teruggevlogen,
ik wenste mijzelf een universum weg

toen ik haar op mijn achtste na de les eens had gevraagd
wat de zin van het leven is, had ze me toevertrouwd

dat het lijkt op iets als watervrees, op het eerste gezicht
monsterlijk maar uiterst tembaar en overkomelijk
ze liep nu evengoed verder

de meeuw landde op de drempel van de winkel
vanwaaruit ik haar had bespied en keek me beschuldigend aan,

ik herinner me iets met liefde
en hoe ik het later nooit op de juiste manier doseren zou