Pixels & Pirouettes

Er zijn veel verschillende redenen om natuurwetenschappelijk onderzoek te doen. Om kennis te vergaren bijvoorbeeld, of vanwege het nut voor de maatschappij. Maar meer dan eens is de reden simpelweg persoonlijke interesse. Het videofilter van RUG-informaticastudent Wicher Visser is daar een voorbeeld van.

Pixels herkennen

“Mijn onderzoeksveld is ‘computer vision’, oftewel het automatisch herkennen van vormen in plaatjes en video’s” vertelt Wicher. Hij houdt zich bezig met het scheiden van voorgrond en achtergrond (segmentatie) om daar vervolgens iets mee te doen. Zijn onderwerp valt onder de onderzoeksgroep ‘Intelligent Systems’ van het Instituut voor Wiskunde en Informatica (IWI).
Hoewel Wicher niet de enige is die zich bezighoudt met segmentatie, is hij wel de eerste in Groningen die segmentatie toepast op videobeelden. “Dit maakt het leuker maar ook complexer, vanwege de dynamiek.” Wicher vervolgt: “Je krijgt er een extra dimensie bij: ‘tijd’. Bij videobeelden verschillen de pixels in de tijd.”

Spelen met het videofilter

De stap naar de ontwikkeling van het videofilter, die te zien is in de tentoonstelling van Science LinX, was snel gezet. “Het was eigenlijk een soort zijstraatje.” legt Wicher uit. “Gewoon een leuke applicatie die bewegingen een mooi effect meegeeft.”, vervolgt de vijfdejaars informaticastudent. Wicher kreeg het project aangereikt door Nicolai Petkov, hoofd van zowel de onderzoeksgroep ‘Intelligente Systemen’ als van het gehele onderzoeksinstituut IWI. Voor zowel Nicolai Petkov als voor Wicher Visser was dit project een kwestie van persoonlijke interesse. “Voor de lol” aldus Wicher. Niet alleen leuk om te bouwen, maar ook om mee te spelen. Dit blijkt wel uit het feit dat zowel scholieren als professoren voor het videoscherm in Science Linx spontaan pirouettes draaien!

Praktische toepassingen

Het videofilter mag dan vooral voor de lol ontwikkeld zijn, voor het segmentatieonderzoek zijn verschillende maatschappelijk relevante toepassingen te bedenken. Wicher noemt er enkele: “Nummerbordherkenning langs de snelweg bijvoorbeeld, of bewakingscamera’s op afgelegen bedrijventerreinen”. Het vervangen van bewakingspersoneel door een geautomatiseerd systeem dat ongewenste nachtelijke bezoekers herkent, scheelt natuurlijk een hoop geld. Het programma zoekt naar het bewegende object in een videobeeld (de voorgrond), onderscheidt dit bewegende object van de rest van het beeld (de achtergrond) en is vervolgens in staat het bewegende object te volgen. “Als je zo’n toepassing koppelt aan gezichtsherkenning en dit bovendien verbindt met een database met foto’s van criminelen, dan heb je een erg geavanceerd, geautomatiseerd beveiligingssysteem.”, stelt Wicher vast. Het is natuurlijk de vraag of we zover willen gaan…

Publiek

In Science LinX houden we het simpel. Je hoeft niet bang te zijn dat je wordt getraceerd, of gevolgd, of geregistreerd. Wees er alleen wél even op bedacht dat andere bezoekers meegenieten van de capriolen die jij voor onze camera uithaalt.

• Homepage van Nicolai Petkov

Colofon
Met bijzondere dank aan: prof. dr. Nicolai Petkov en drs. Wicher Visser, Emiel Loer. Neem contact op met iemand van Science LinX indien je hier ook genoemd zou moeten worden.

Auteur
Siëlle Gramser