De ongebruikelijke erfelijkheid van telomeerlengte
Bij de overerving van telomeerlengte spelen epigenetische effecten een belangrijke rol. Zeker een derde van de overerving is epigenetisch van aard. Dat concluderen Groninger onderzoekers, die voor het eerst een schatting van dit fenomeen konden maken na onderzoek bij kauwtjes in het wild.
Telomeren zijn DNA-structuren aan de uiteinden van chromosomen. Bij mensen en dieren hebben individuen met lange telomeren een betere gezondheid en levensverwachting. Dit maakt het belangrijk om de oorzaken van variatie in telomeerlengte te kennen. De resultaten van het onderzoek zijn gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Plos Genetics op 14 februari jl.
Bijzondere erfelijkheid
Ouders met lange telomeren hebben meestal ook kinderen met lange telomeren - een groot deel van de variatie in telomeerlengte is erfelijk bepaald. Maar de manier van overerving van telomeerlengte is ongebruikelijk, omdat een bevruchte eicel al een telomeerlengte heeft, namelijk die van de eicel en het sperma. Hierdoor is het mogelijk dat de telomeerlengte niet alleen wordt bepaald wordt door genetische variatie, maar ook direct door de lengte van de telomeren van de eicel en het sperma. Dit is een bijzondere vorm van erfelijkheid, epigenetica genoemd, omdat de overerving plaatsvindt door het DNA, zonder dat de genetische code een rol speelt. Hoe belangrijk dit is als onderdeel van de erfelijkheid van eigenschappen, is nog niet goed bekend.
Evolutie
Uit het onderzoek onder leiding van prof. dr. Simon Verhulst, hoogleraar in de evolutionaire biologie aan de Rijksuniversiteit Groningen, blijkt dat minimaal een derde deel van de overerving van telomeerlengte toegeschreven kan worden aan een epigenetisch effect. Dit onderzoek laat daarmee zien dat epigenetische overerving belangrijk kan zijn. Een consequentie van epigenetische overerving is dat telomeerlengte veel sneller kan evolueren in vergelijking met een eigenschap die uitsluitend via de genetische code evolueert.
Het onderzoek naar de erfelijkheid van telomeerlengte bij kauwen (een kleine kraaiachtige vogel) is onderdeel van een breder onderzoek van de Rijksuniversiteit Groningen naar de oorzaken en gevolgen van variatie in telomeerlengte. Het wordt beschreven in een nieuwe RUG-video.
Meer informatie
- Woordvoerder Jorien Bakker, tel. 06-11800452
- Prof. Simon Verhulst, tel. 06-25182955, s.verhulst@rug.nl
Laatst gewijzigd: | 19 maart 2020 15:39 |
Meer nieuws
-
15 april 2024
Techniek single-molecule niche in Zwaartekrachtonderzoek
Met haar expertise in single-molecule technieken gaat Dr. Kasia Tych (GBB) bijdragen aan een groot Zwaartekracht-onderzoeksprogramma
-
15 april 2024
Nachtzicht met kunstmatige atomen
In Makers van de RUG belichten we elke twee weken een onderzoeker die iets concreets heeft ontwikkeld: van zelfgemaakte meetapparatuur voor wetenschappelijk onderzoek tot kleine of grote producten die ons dagelijks leven kunnen veranderen. Zo...
-
09 april 2024
Rijksuniversiteit Groningen wordt lid van het 4TU Stan Ackermans Institute
Door dit lidmaatschap worden de twee EngD-programma's in Autonomous Systems en in Sustainable Process Design van de Faculty of Science and Engineering vanaf september 2024 toegevoegd aan dit samenwerkingsverband met de 4TU