November 2020
Door Olivier van Eijk, huisdichter 2020-2021
aan goden vergooid
weerleggingen liggen in de pulp opvangbak
zuivere jus in circulaire capsules
‘ikke, ikke, ikke’ klinken de kogels afketsend
je kunt een paspop van huid voorzien
vertroetelen tot het voelt
alsof
zij
jou
troost
je kunt een olifant stropen
‘m zo aan je truck
hangen dat
ie net
lijkt te
twerken
je kunt en je zal de dingen
bevelen te bestaan
op de manier
waarop ze je
tegemoetkomen
de zin van het leven is een witregel
tussen een betekenisvol krijsen
Laatst gewijzigd: | 10 november 2020 16:43 |