Understanding the effects of central teacher recruitment in six ward secondary schools in Tanzania
Promotie: dhr. W.L. Mafuru, 16.15 uur, Academiegebouw, Broerstraat 5, Groningen
Proefschrift: Understanding the effects of central teacher recruit ment in six ward secondary schools in Tanzania
Promotor(s): prof.dr. M.L.M. Hertogh
Faculteit: Rechtsgeleerdheid
Centrale werving docenten Tanzania niet succesvol
De decentrale overheden in Tanzania hebben nauwelijks invloed op de wijze waarop het onderwijs wordt vormgegeven. Hierdoor is er bij veel scholen sprake van een tekort aan gekwalificeerde leraren. In reactie hierop ontwikkelen de ‘ward-scholen’ en de leraren hun eigen oplossingen om de tekorten het hoofd te bieden. Dat blijkt uit het promotieonderzoek van Wilhelm Mafuru.
Mafuru’s proefschrift behandelt de consequenties van gecentraliseerde werving en selectie van leerkrachten voor middelbare scholen in Tanzania. Deze werving maakt deel uit van het onderwijsbeleid dat gericht is op het realiseren van een middelbare school in elke ‘ward’, de laagste bestuurslaag in Tanzania. Met de gecentraliseerde werving en selectie van het onderwijzend personeel wordt een evenredige spreiding van leerkrachten over alle scholen en wards beoogd. Op basis van empirisch onderzoek in zes ward-scholen in het Morogoro District laat Mafuru zien dat decentrale overheden nauwelijks invloed hebben op de wijze waarop het onderwijs wordt vormgegeven. Hoewel decentralisatie in theorie wordt gezien als een middel om bevoegdheden over te dragen aan lokale gemeenschappen, komt daar in de praktijk weinig van terecht. Als gevolg van de gecentraliseerde werving en selectie van leerkrachten, waarbij door de centrale overheid leerkrachten worden geworven en uitgezonden naar de ward-scholen, is er bij veel scholen sprake van een tekort aan gekwalificeerde leraren. In reactie hierop ontwikkelen de ward-scholen en de leraren hun eigen oplossingen om de tekorten het hoofd te bieden. Dit leidt tot een vorm van zelfregulering, die in de praktijk effectiever blijkt dan de regels en de voorschriften van de centrale overheid.
Wilhelm Mafuru (Tanzania, 1971) studeerde Development Management aan Glasgow Caledonian University. Hij was gedurende zijn onderzoek verbonden aan de vakgroep rechtstheorie van de Faculteit Rechtsgeleerdheid van de RUG. Het proefschrift wordt uitgegeven bij het African Studies Centre, in de reeks African Studies Collection. Mafuru is als lecturer verbonden aan de Faculty Public Administration and Management van Mzumbe University, Tanzania.
Mafuru’s onderzoek maakt deel uit van het meerjarige project ‘Strenghtening Capacity of Mzumbe University to enhance Decentralisation and Governance in Tanzania’. Dit heeft geresulteerd in een samenwerkingsverband tussen Mzumbe University in Tanzania en de RUG, met als doel kennis te vergaren over de werking van decentralisatie in Tanzania en deze kennis beschikbaar te stellen voor functionarissen in het (lokale) bestuur. Binnen dit project vindt een drietal promotieonderzoeken plaats. De projectleider bij de Rijksuniversiteit Groningen is professor J. de Ridder (j.de.ridder rug.nl).
Laatst gewijzigd: | 13 maart 2020 01:09 |
Meer nieuws
-
22 april 2025
Impact | Online advies over het demonstratierecht
De komende weken introduceren de genomineerden voor de Ben Feringa Impact Award 2025 zichzelf en hun impactvolle onderzoek of project. Deze week: Noor Swart en Berend Roorda, genomineerd in de categorie 'onderzoeker,' voor hun online intiatief...
-
22 april 2025
Hoe wapen je je tegen de macht van Big Tech?
Hoe kunnen we met zijn allen minder afhankelijk worden van Big Tech? Een actuele en prangende vraag die ook binnen de RUG speelt. Recent ging er een petitie rond van een groep stafleden die ervoor pleiten dat de RUG zich losmaakt van Google en...
-
15 april 2025
Faculteit Rechtsgeleerdheid lanceert podcast Recht op Nieuws
De Faculteit Rechtsgeleerdheid van de Rijksuniversiteit Groningen lanceert op 16 april 2025 de eerste aflevering van diens podcast Recht op Nieuws. Het thema van de eerste aflevering is: ‘Kan de overheid straks zomaar organisaties verbieden?’