Tegen de rotsen van de Paro vallei vind je Paro Taktsang. Het boeddhistische klooster werd daar neergezet ter ere van de grondlegger van het boeddhisme in Tibet, die daar 3 jaar, 3 maanden, 3 weken en 3 dagen mediteerde. Over doorzettingsvermogen gesproken. Dit gaat over het doen van de dingen die we moeten doen, en waarom het boeddhistische Shoshin ons daar veel over kan leren.

Door me te focussen probeer ik meer te bereiken. Met het stellen van limieten word je efficiënter. Zo laat je los wat er niet toe doet en houd je over wat belangrijk is. Wat over blijft zijn de taken die we onszelf opleggen, maar ook de onontkoombare verplichtingen die we hebben. Dat beginnen aan een verplichting waar je niet op hebt zitten wachten is een verhaal apart, volgens mij. Dit verhaal, om precies te zijn.

Zoektocht

Een paar weken geleden begon ik een zoektocht naar manieren om moeiteloos te beginnen aan grote en oninteressante verplichtingen. Dat heeft me tot een simpele, maar waardevolle ontdekking gebracht. Als je net als ik bent, dan heb je meer dan eens het schrijven van een essay te lang uitgesteld, omdat je je bij voorbaat ontmoedigd voelde door de grote hoeveelheid werk. Misschien begon je net als ik meerdere keren te laat met het leren van een tentamen waarvan je geloofde dat de stof te moeilijk was. Volgens de leer van wijze boeddhisten waren dat momenten geweest waarop het principe van Shoshin een verschil had kunnen maken.

Verwachtingsloos

Shoshin staat voor ‘Het verstand van de beginneling’, waarbij Sho ‘eerste’ en Shin ‘verstand’ betekent. Shoshin is ergens aan beginnen zonder voorkennis of verwachtingen. In de kern van Shoshin vind je het vermogen te vergeten. Door je open te stellen voor wat komen gaat wordt ervaren makkelijker. Dat komt doordat je verwachtingen van het maken van een essay of het leren van tentamenstof waarschijnlijk negatiever zijn dan de werkelijkheid. De hoeveelheid werk achter een essay hoeft niet zo groot aan te voelen als je denkt. En de stof van dat tentamen is waarschijnlijk niet zo moeilijk als je nu voorspelt.

De laagste drempel

Shoshin pas je toe door niet op het eindresultaat te focussen, maar op de eerste stap naar dat resultaat. In plaats van je voor te nemen dat essay te schrijven, neem je je voor achter je laptop te gaan zitten en één alinea te schrijven. Schrijf niet in je agenda dat je gaat leren voor je tentamen, maar vraag jezelf het eerste hoofdstuk te lezen. Of misschien zelfs maar de helft van het eerste hoofdstuk. Dat werkt goed, heb ik nu gemerkt. Door eerder te beginnen krijg ik uiteindelijk meer voor elkaar. Logisch, want kleine taken zijn makkelijker om aan te beginnen dan grote. Na het zetten van de eerste stap bepaal je je volgende doel. Voor je het weet heb je de eindbestemming bereikt.