Zitbalans met en zonder verstoring (afd: revalidatie/Bewegingswetenschappen)

Er zijn twee zitbalans taken ontwikkeld, waarmee wordt getracht de neuromusculaire controle van de rompspieren in kaart te brengen.

Voor de eerste taak is een balansstoel ontwikkeld, een zitvlak met daaronder een halve cilinder gemonteerd. Het zitvlak kan plotseling uit zijn evenwichtssituatie worden gebracht. Dit gebeurt met behulp van een korte impuls, gegenereerd door een pneumatisch systeem welke onder de stoel is bevestigd. Aan de hand van kinematische data ( de hoeksnelheid van de stoel gemeten met gyroscopen) kan worden gekeken hoelang een persoon erover doet om na een verstoring weer in de evenwichtssituatie terug te keren.

Voor de tweede taak zijn verschillende balansstoelen ontwikkeld, waarbij de cilinder onder het zitvlak varieert in diameter. Hoe kleiner de diameter, hoe moeilijker de zitbalans taak. Met behulp van deze balansstoelen wordt gekeken op welke diametergrootte een persoon nog wel kan balanceren en wanneer dit niet meer lukt. In beide taken wordt door middel van rompbewegingen de balans gehandhaafd. Het uiteindelijke doel is om met behulp van de balanstaken de rompstabiliteit van jeugdige profvoetballers in kaart te brengen.