Replicability in science
| Promotie: | J. (Jasmine) Muradchanian |
| Wanneer: | 22 april 2024 |
| Aanvang: | 11:00 |
| Promotors: | prof. dr. D. (Don) van Ravenzwaaij, prof. dr. H.A.L. (Henk) Kiers |
| Copromotor: | dr. R. (Rink) Hoekstra |
| Waar: | Academiegebouw RUG |
| Faculteit: | Gedrags- en Maatschappijwetenschappen |
Repliceerbaarheid in de wetenschap
Replicatie wordt vaak gebruikt om wetenschappelijke resultaten te verifiëren. Als de bevindingen van het oorspronkelijke onderzoek kunnen worden herhaald door ander onderzoek, versterkt dat het vertrouwen in de wetenschap. Een mislukte replicatie wordt soms echter erg absoluut geïnterpreteerd als een teken dat een oorspronkelijke bevinding niet juist is. Jasmine Muradchanian onderzocht wetenschappelijke repliceerbaarheid. Uit haar onderzoek blijkr dat een succesvolle of mislukte replicatie niet zwart/wit is, maar dat er veel nuance is.
Er bestaat sterke twijfel aan de kwaliteit van wetenschappelijke literatuur in verschillende wetenschappelijke disciplines. Daarom is het cruciaal dat de wetenschap zo wordt georganiseerd dat wetenschappers onafhankelijk kunnen beoordelen of een bepaald fenomeen door onderzoeksresultaten wordt ondersteund.
Het onderzoek van Muradchanian ging over uitdagingen met betrekking tot replicatie. Een uitdaging is hoe het succes van de replicatie kan worden gekwantificeerd. Met andere woorden, hoe bepaalt men of de resultaten van het replicatieonderzoek in overeenstemming zijn met de resultaten van het oorspronkelijke onderzoek? Hoewel een verscheidenheid aan methoden is voorgesteld en gebruikt om replicatiesucces te kwantificeren, is er niet veel kennis over hoe deze functioneren.
Het eerste doel van haar dissertatie was het verkrijgen van kennis over het functioneren van methoden die zijn gebruikt om replicatiesucces te kwantificeren. Een complicerende factor bij de vergelijking van methoden voor het kwantificeren van replicatiesucces is publicatiebias, omdat het leidt tot (meer) vals positieve bevindingen in de literatuur, wat weer leidt tot een lager replicatiesucces.
Het tweede doel van dit proefschrift was daarom het uitvoeren van een grondig onderzoek naar publicatiebias. Publicatiebias is grotendeels een gevolg van het dichotome denken ten aanzien van resultaten. Het uiteindelijke doel van dit proefschrift is dieper in te gaan op de omstandigheden waaronder academici dergelijk dichotoom denken vertonen.