On ¹⁴C-based methods for measuring the biogenic carbon fraction in fuels and flue gases

Controle op duurzaamheid dankzij koolstof-14

In internationale regelgeving wordt er voor materialen en CO2-emissies een onderscheid gemaakt tussen koolstof afkomstig van biomassa en koolstof afkomstig van fossiele grondstoffen. Door deze regelgeving kan het financieel voordelig zijn voor bedrijven om bijvoorbeeld te claimen dat hun product voor 100 procent van biomassa afkomstig is, dat een dieselproduct voor 10 procent uit bio-diesel bestaat, of dat de CO2-uitstoot van een industriële verbrandingsoven niet voor slechts 40 procent van fossiele origine is.

Maar hoe bepaal je dit als bedrijf echter wanneer je de herkomst en/of menging van de ingrediënten in het product of in de brandstof niet precies kent? En hoe verifieer je gerapporteerde biogene en fossiele CO2-emissies als toezichthoudend overheidsorgaan? Metingen van koolstof-14, een radioactieve vorm van koolstof, zijn hiervoor erg geschikt, omdat hierbij specifiek onderscheid wordt gemaakt tussen biogene en fossiele koolstof. Sanne Palstra beschrijft het gebruik van deze techniek bij de controle van duurzame grondstoffen.

Fossiele koolstof bevat door het miljoenen jaren lange verval geen radioactief koolstof-14 meer en recente biomassa nog wel. Hoe minder koolstof-14 er in een monster wordt gemeten des te groter de fractie fossiele koolstof. Palstra onderzocht de toepassing van koolstof-14 metingen voor het bepalen van het aandeel biogeen koolstof onderzocht voor rookgas-CO2, mengsels van biogas en fossiel gas, en voor diverse gassen in een productieproces van synthetic natural gas.

Voor al deze toepassingen zijn methoden waarin koolstof-14 metingen worden gebruikt zeer geschikt gebleken, vooral wanneer deze methoden monstermateriaal-specifiek werden geoptimaliseerd. Palstra bespreekt ook de toepassing van op koolstof-14 gebaseerde methoden in de praktijk, met name door bedrijven en op basis van standaarden.

Het onderzoek van Sanne Palstra vond plaats bij het Centrum voor Isotopenonderzoek van het Energy and Sustainability Research Institute Groningen. Het onderzoek is deels gefinancierd door Essent en door het Energy Delta Gas Research programma.

Proefschrift: http://hdl.handle.net/11370/ba0e40d4-6e1c-4373-a03c-4c84a9ff3d55