The intersecting system of patients with chronic pain and their family caregivers

Familie beïnvloedt welbevinden van patiënten met chronische pijn

Onderzoek van Somayyeh Mohammadi bevestigt dat de hypothese klopt: het welbevinden van patiënten met chronische pijn en hun naaste familieleden hangen met elkaar samen. Deze wederzijdse beïnvloeding gaat opvallend genoeg zelfs zover dat patiënten meer pijn en stress ervaren als familieleden bezorgder op pijnsignalen reageren, en dat naaste familieleden meer dan niet-naasten gefocust zijn op het waarnemen van pijn bij anderen.

Om te onderzoeken of zorgverlenende familieleden meer gericht zijn op het waarnemen van pijn, dan individuen zonder zo’n naaste met chronische pijn, gebruikte Mohammadi een computertest. Deelnemers kregen daarin steeds heel kort twee gezichten te zien: een pijnlijk of vrolijk gezicht, en een neutraal gezicht. De mantelzorgers bleken meer aandacht te hebben voor pijnlijke gezichten dan voor vrolijke gezichten. De resultaten in de controlegroep waren tegenovergesteld, deze individuen bleken juist weinig aandacht te hebben voor de pijnlijke gezichten. Om er zeker van te zijn dat dit resultaat geen toevalstreffer was, voerde Mohammadi het onderzoek nog eens uit in een tweede groep van naasten en niet-naasten. Deze uitkomsten kwamen overeen met die uit de eerste studie.

De promovenda onderzocht zowel de interactie tussen patiënten en een van hun familieleden (het zorgverlenende familielid) als die tussen patiënten en hun hele familie. Eén van haar conclusies uit dat tweede deel van haar onderzoek is dat zogenoemde minder functionele families (families die niet erg hecht zijn, waarin niet goed met elkaar gecommuniceerd wordt of waarin weinig affectie getoond wordt) niet in staat zijn om familieleden met pijn adequaat te ondersteunen. Verder blijken naaste familieleden die intensieve zorg verlenen hun situatie vaker als onrechtvaardig te ervaren. Opvallend genoeg hield meer van de helft van de onderzoeksgroep hiervoor niet hun naaste, maar artsen en andere professionele zorgverleners verantwoordelijk. Omdat professionele en niet-professionele zorgverleners zo’n belangrijke rol spelen in het in het ondersteunen van patiënten met chronische pijn, zouden zij volgens Mohammadi goed op de hoogte moeten zijn van de factoren die het welbevinden van deze patiënten en hun naaste familie positief of negatief beïnvloeden.

Somayyeh Mohammadi (1985) behaalde haar mastertitel Family Therapy aan de Shahid Beheshti University in Teheran (Iran). Zij verrichtte haar promotieonderzoek binnen de afdeling Health Psychology van het Universitair Medisch Centrum Groningen, dat het onderzoek ook financierde. Mohammadi begint binnenkort aan een onderzoeksbaan in het IWK Health Center in Halifax (Canada).

Proefschrift: http://hdl.handle.net/11370/5305aa41-cc47-4ef0-b20f-5304c253158a