Curriculum vitae van Ben Feringa

Als jongen wilde Ben Feringa boer worden. Het werd scheikunde en hij won er de Nobelprijs mee. Feringa groeide op in Barger-Compascuum, Drenthe, als zoon van een akkerbouwer. Geboeid door de vraag hoe de natuur in elkaar steekt, ontwikkelde hij een fascinatie voor scheikunde, waarin hij zijn creativiteit kon gebruiken om een nieuwe wereld te scheppen. Feringa ging scheikunde studeren in Groningen bij de internationaal vermaarde professor Hans Wijnberg, die hem kennis liet maken met zijn wetenschappelijke netwerk, onder wie latere Nobelprijswinnaars.

Feringa's eerste eigen molecuul

Ingrijpend was het moment dat Feringa zijn eerste eigen nieuwe molecuul maakte. Na zijn promotie aan de RUG en een kort uitstapje bij Shell keerde hij terug naar Groningen om opvolger te worden van zijn leermeester. Feringa richtte zich op de nanotechnologie, waarmee hij in 1999 een moleculair motortje ontwikkelde: de nanomotor. Dit werd Feringa’s fundamentele doorbraak. Later volgde de moleculaire auto. Dit jaar ontwierp hij een ronddraaiend motormolecuul dat, in plaats van licht, chemische energie gebruikt, waardoor het beter geschikt is voor gebruik in het lichaam.

CV

• 1951 Geboren in Barger-Compascuum
• 1974 Doctoraal Scheikunde, RUG
• 1978 Promotie RUG
• 1979 Onderzoeker bij Shell, Amsterdam
• 1984 Universitair Docent Organische Chemie,RUG
• 1988 Hoogleraar Organische Chemie RUG
• 2003 Directeur Stratingh Institute for Chemistry
• 2008 Akademiehoogleraar KNAW