Sport as a medicine for health and health inequalities
| Promotie: | dr. W.I.J. de Boer, PhD |
| Wanneer: | 17 maart 2022 |
| Aanvang: | 16:15 |
| Promotors: | prof. dr. R.H. (Ruud) Koning, J.O. (Jochen) Mierau, Prof |
| Waar: | Academiegebouw RUG |
| Faculteit: | Economie en Bedrijfskunde |
Coronamaatregelen vergrootten sociaaleconomische verschillen in beweeggedrag
Door de coronapandemie en de maatregelen om verspreiding van het virus tegen te gaan, zijn lage inkomens- en opleidingsgroepen minder vaker gaan bewegen en minder vaak méér gaan bewegen dan hogere inkomens en opleidingsgroepen. Dat effect lijkt ook op de lange termijn te blijven bestaan, concludeert promovendus en sporteconoom Willem de Boer. Hij laat in zijn proefschrift zien dat sportparticipatie een belangrijk preventief medicijn kan zijn voor het verbeteren van de gezondheid, het verminderen van sociaaleconomische gezondheidsverschillen en het verlagen van de zorgkosten.
Het is belangrijk om meer inzicht te krijgen in de relatie tussen sportdeelname enerzijds en gezondheid en zorgkosten anderzijds. De Boer toont aan dat sportdeelname positief geassocieerd is met significant lagere risico’s van voortijdige sterfte, diabetes type 2, prediabetes en obesitas. De relatie tussen sportdeelname en gezondheid verschilt echter tussen groepen. Voor een aantal gezondheidsuitkomsten zijn de positieve effecten van sportdeelname significant groter voor mensen met een gezond gewicht dan voor personen met obesitas. De stap van niet-sporten naar wel-sporten lijkt belangrijker voor de gezondheid dan meer gaan sporten.
Een andere bevinding is dat sociaaleconomische ongelijkheid in sportdeelname (waarbij de meest kwetsbare groepen het minst sporten) aanzienlijk, en veel meer dan bewegen in het algemeen, lijkt bij te dragen aan sociaaleconomische ongelijkheid in gezondheid. De Boer laat ook zien dat er een sterke sociaaleconomische gradiënt bestaat in de zorgkosten in Nederland: rekening houdend met de bevolkingsopbouw hebben arme wijken aanzienlijk hogere kosten dan welvarende wijken. Daarnaast hebben wijken met een hoger percentage sportverenigingsleden significant lagere gemiddelde zorgkosten. Deze relatie lijkt onafhankelijk te zijn van het sociaaleconomische niveau van een wijk.