Synthesis and properties of bio-based and renewable polymeric products

Duurzame polymeren: vanuit hernieuwbare grondstof naar recyclebaar afval

Onderzoek naar de verdere ontwikkeling van polymere producten is gericht op het oplossen van twee vraagstukken. Het eerste probleem is dat de polymeerindustrie met olie als basismateriaal afhankelijkheid is van een niet-hernieuwbare grondstof. En dan is er nog de vraag hoe we de strijd moet aangaan met de ophoping van het afval dat ontstaat aan het einde van de levensduur van een polymeer product. In zijn onderzoek zocht Muhammad Iqbal naar een oplossing voor beide kwesties.

Iqbal keek naar twee verschillende, hoewel niet onafhankelijke, manieren van aanpak. De eerste behelst de ontwikkeling van bioplastics die biodegradeerbaar zijn en ten minste gedeeltelijk hernieuwbaar. Het gaat daarbij om mengsels van zetmeel met polycaprolacton en een polymeer dat gebaseerd is op Jatropha-olie. De tweede aanpak draait om het verlengen van de levensduur van huidige (op olie gebaseerde) polymere producten bijv. thermoharders. Dit onderzoek richt zich op de ontwikkeling van thermoreversibele epoxy hars en crosslinked alternating polyketone. Iqbal verkent de mogelijkheid om de materialen te recyclen volgens een ‘cradle to cradle’ strategie.

De onderzoeker concludeert dat een combinatie van de twee strategieën (het verkrijgen van nieuwe polymere materialen vanuit hernieuwbare bronnen, maar ook recyclebaarheid volgens een ‘cradle to cradle’ benadering) de ideale ‘duurzame’ oplossing is.

Het onderzoek werd verricht aan het Research Institute of Technology and Management van de RUG.