Continuous intraperitoneal insulin infusion in the treatment of type 1 diabetes mellitus

Inwendig geplaatste insulinepomp blijkt in praktijk goed te werken

Wereldwijd hebben slechts 300 mensen met diabetes type 1 er een, en zo’n 70 van hen worden behandeld in het grootste Nederlandse behandelcentrum in Zwolle: een onderhuids geplaatste insulinepomp. Zo’n pomp is een laatste redmiddel voor deze groep diabetici (10% van alle mensen met suikerziekte) bij wie andere behandelingsmethoden, zoals insuline ‘prikken’ of een uitwendig pompje, niet werken. Peter van Dijk voerde zijn promotieonderzoek uit naar de unieke pomp. Hij deed dat in Zwolle en Groningen.

Diabetes type 1 en type 2 worden vaak door elkaar gehaald. Bij de eerste vorm maakt het lichaam door een fout helemaal geen insuline meer aan, de tweede vorm kan veroorzaakt worden door een verkeerd dieet en te weinig beweging. Zonder behandeling is diabetes type 1 dodelijk. Patiënten moeten voortdurend hun bloedsuikerspiegels controleren. Bij een kleine groep lukt het niet om met insulinetoediening van buitenaf een acceptabele glucoseregulatie te bereiken. Dat heeft ernstige gevolgen, waarvan regelmatige ziekenhuisopname er slechts een is. Voor deze groep is een inwendig geplaatste pomp die insuline in de buikholte afgeeft een laatste redmiddel.

Van Dijk onderzocht verschillende aspecten van insulinetoediening via de pomp in de buikholte, in medische termen continue intraperitoneale insuline infusie (CIPII). Hij bestudeerde complicaties die zich voordeden, de behandelingstevredenheid, kwaliteit van leven en glucoseregulatie. De promovendus concludeert dat de pomp voor een geselecteerde groep een veilige en effectieve therapie is. Patiënten zijn over het algemeen erg tevreden over de behandeling, ook al blijft hun gezondheid slecht. De bloedsuikerspiegels schommelen minder erg dan bij patiënten zonder een inwendige pomp. Bovendien toont Van Dijk in zijn proefschrift aan dat  insulinetoediening in de buikholte met behulp van een inwendige insulinepomp zorgt voor herstel van het, bij type 1 diabeten verstoorde, groeihormoon.

Peter van Dijk (1986) studeerde geneeskunde aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. Hij verrichtte zijn promotieonderzoek bij de Isala Kliniek in Zwolle en Onderzoeksinstituut GUIDE van het Universitair Medisch Centrum Groningen. Van Dijk werkt momenteel als internist in opleiding in de Isala Kliniek in Zwolle.

Proefschrift: http://irs.ub.rug.nl/ppn/387285156