Europeanization: a poststructuralist approach

Een poststructuralistische benadering voor Europeanisering

Senka Neuman-Stanivuković gaat in haar dissertatie uit van de hypothese dat de richting en de mate van Europeanisering afhangt van de nationale perceptie over de Europese Unie en haar normen. Zodoende was het haar ambitie om te bestuderen hoe concurrerende uitspraken over de EU en haar normen geconstrueerd worden in EU-lidstaten en kandidaat-lidstaten. Neuman Stanivuković pleit voor een groter metatheoretisch besef in de academische literatuur over Europeanisering dat samengaat met een verandering in de ontologische lezing van onderliggende vragen over de mening en de inhoud van Europeanisering.

Het resultaat van de gevestigde theoretische en empirische afwegingen is een nieuw raamwerk voor de bestudering van Europeanisatie dat ingebed is in het poststructuralisme. De ontologische basis van het poststructuralisme is tweeledig. De eerste aanname stelt dat de waarheid te begrijpen valt door discoursen. Het stelt dat sociale identiteiten, die weliswaar materialistisch gefundeerd zijn, niet bestaan buiten taal om. De tweede aanname wijst het bestaan van een structurele totaliteit af gezien de wederzijdse beïnvloeding van structuur en agentschap in politieke uitdrukkingen. In de analyse wijst het poststructuralisme naar de vraag hoe de praktijk van actoren vorm geeft aan de discoursen die vorm geven aan de sociale realiteit.

Het is Neuman-Stanivuković’s ambitie om een poststructuralistische benadering voor Europeanisering te gebruiken door te onderzoeken hoe met elkaar concurrerende articulaties van de EU en haar normen de territorialiteit van de staat construeert in debatten over EU-lidmaatschap in (kandidaat-)lidstaten. Specifieker biedt haar studie een kritische visie op Europeanisering door de (re-)constructie van het nationale begrip van territorialiteit ten opzichte van de EU in de pre-toetredingsdebatten over territoriale hervormingen in Tsjechië en Slowakije af te leiden. Het doel is het definiëren van onderliggende meta-discursieve weergaven van Europa in relatie tot de staat die vervolgens Europeanisatie informeren. Deze meta-discoursen worden vervolgens toegepast en aangepast in de studie over het reterritorialiseringsdiscours tijdens de debatten over Kroatische toetreding.