Nutritional and metabolic aspects of the hepatorenal axis
| Promotie: | Mw. P.E. (Nicole) Deetman |
| Wanneer: | 10 juni 2015 |
| Aanvang: | 16:15 |
| Promotors: | prof. dr. S.J.L. (Stephan) Bakker, G.J. (Gerjan) Navis |
| Waar: | Academiegebouw RUG |
| Faculteit: | Medische Wetenschappen / UMCG |
Hogere eiwitinname gaat samen met betere uitkomsten op langere termijn na niertransplantatie
Patiënten die na een niertransplantatie relatief veel eiwitten binnenkrijgen via hun voeding, hebben niet alleen een betere overleving op langere termijn, maar worden mogelijk ook minder vaak opnieuw afhankelijk van nierdialyse of een nieuwe transplantatie. Tot die conclusie komt Nicole Deetman in haar onderzoek naar de relatie tussen leverfunctie en chronische nierschade.
De lever en de nier zijn nauw verbonden. De lever speelt een belangrijke rol bij het afbreken van overtollige aminozuren die met plantaardige en dierlijke eiwitten uit ons voedsel door het lichaam worden opgenomen. Het afvalproduct ureum dat bij dit proces vrijkomt, gaat via de bloedsomloop naar de nieren, om uiteindelijk via de urine te worden uitgescheiden. De hoeveelheid ureum kan zo indirect duidelijk maken of mensen veel of weinig eiwitten binnenkrijgen. Omdat een hoge eiwitinname tot nu toe werd gezien als een risicofactor voor een snellere achteruitgang van nierfunctie, adviseren de huidige richtlijnen patiënten met nierschade een lage eiwitinname. Nierpatiënten die dialyseren, moeten juist veel eiwitten binnenkrijgen, omdat in het dialyseproces meer eiwitten verloren gaan.
Deetman onderzocht wat het beste advies is voor mensen die een niertransplantatie hebben ondergaan: een hoge of juist een lage eiwitinname. Ze bestudeerde hiervoor de gegevens van 940 transplantatiepatiënten. Hieruit bleek dat een hoge eiwitinname niet samenhing met een hoger risico op transplantaatfalen, maar dat juist het tegendeel waar was. De promovenda concludeert daarom dat een relatief hogere eiwitinname op de lange termijn voordelig kan zijn voor niertransplantatiepatiënten.
Nicole Deetman (1989) studeerde geneeskunde aan de Rijksuniversiteit Groningen. Zij verrichtte haar promotieonderzoek bij onderzoeksinstituut GUIDE van het Universitair Medisch Centrum Groningen, dat het onderzoek financierde als MD/PhD-traject (Junior Scientific Masterclass).