Towards tailored elderly care

Meetinstrument kan goed voorspellen welke ouderen de meeste zorg nodig hebben

Twee nieuwe meetinstrumenten, de Groningen Frailty Indicator (GFI) en INTERMED Elderly Self Assessment (IM-E-SA), blijken nauwkeurig te kunnen vaststellen welke ouderen kwetsbaar zijn en of zij complexe (zorg)behoeften hebben. Ook kunnen beide meetinstrumenten zorgkosten in het daarop volgende jaar accuraat voorspellen. Tot slot blijken ouderen die in het daarop volgende jaar overleden, drie maal hogere zorgkosten te hebben gemaakt dan ouderen die in leven bleven. Dat zijn enkele conclusies uit het promotieonderzoek van Lilian Peters. 

Om in te kunnen schatten welke groepen ouderen het meest kwetsbaar zijn en de meeste zorg nodig zullen hebben, werken zorgverleners in Nederland met vragenlijsten die ouderen zelf invullen, zoals de GFI voor kwetsbaarheid en de IM-E-SA voor zorgcomplexiteit. Peters ging na hoe bruikbaar en betrouwbaar deze vragenlijsten zijn in de praktijk. In een groep van 353 ouderen waren 296 ouderen (84%) in staat om de vragenlijsten zelfstandig in te vullen. Uit het LifeLines onderzoek onder 6.000 ouderen bleek vervolgens dat de hoogste GFI-scores gevonden werden voor de alleroudsten, alleenstaanden, ouderen die in een zorginstelling wonen en ouderen met meerdere ziekten en aandoeningen. De promovenda concludeert verder dat beide vragenlijsten meten wat ze behoren te meten.

In het tweede deel van haar onderzoek ontwikkelde Peters een voorspellingsmodel op basis van kwetsbaarheid, zorgcomplexiteit en andere, individuele kenmerken. Deze modellen bleken in 40% van de gevallen in staat om zorgkosten nauwkeurig in te schatten, de helft daarvan kon ook met de GFI of IM-E-SA voorspeld worden. De nieuwe predictiemodellen laten een aanzienlijke verbetering zien ten opzichte van andere voorspellingsmodellen. Minstens zo opvallend is dat de kwetsbaarheidsscore (GFI) accuraat AWBZ-zorgkosten kan voorspellen, en de zorgcomplexiteitsscore (IM-E-SA) de ziektekosten onder de zorgverzekeringwet. De inzichten uit dit onderzoek kunnen beleidsmakers, ziekenhuizen, zorgverleners en zorgverzekeraars helpen om de juiste zorg in te kopen en te leveren.

Lilian Peters (1979) studeerde Health Sciences (MSc) aan de universiteit van Maastricht. Zij verrichtte haar promotieonderzoek binnen de afdeling Epidemiologie en onderzoeksinstituut SHARE van het Universitair Medisch Centrum Groningen. Het onderzoek werd gefinancierd door ZonMW, onderzoeksproject Nationaal Programma Ouderenzorg. Peters werkt als klinisch epidemioloog en senior onderzoeker in het UMCG en het VU Medisch Centrum in Amsterdam. 

Proefschrift: http://irs.ub.rug.nl/ppn/391893459