Introductieweekenden

Introductieweekenden

Het was in 1976 dat ik voor de eerste keer vernam van het bestaan van een introductieweekend voor Orthopedagogiekstudenten. Of ik zin had na de zomer een dag een kijkje te nemen in Grolloo, waar dat jaar het kamp gehouden zou worden? Geen flauw idee wat het was en wie er zouden komen maar ik liet het op me afkomen.

In een zaal van een boerderij bleek op de dag, dat ik er was, een drietal tafels te staan waarachter een vijftal medewerkers zat. Ze vertelden in het kort over zichzelf en de vakken die ze probeerden te presenteren in het daarop volgende studiejaar. Daarna nam professor Bladergroen langdurig het woord. Het bleek te gaan om de groep studenten die vanuit de propedeuse de stap in de afstudeerrichting orthopedagogiek hadden genomen en dus tweede jaars studenten waren.

Ik vond het nogal een droge bedoeling en besprak dit na het betreffende weekend met Roel de Groot. Het had allemaal minder gestroomlijnd en gericht op de vakken gekund en er had volgens mij een hogere graad van ontspanning in dit weekend kunnen zitten, immers anders had het wel in ons eigen gebouw in een collegezaal kunnen worden gehouden. We besloten een voorstel tot verandering in te dienen en een commissie te laten installeren waarin ook de studenten zouden worden vertegenwoordigd zodat ze mee konden denken inzake het organiseren van een kleurrijk weekend.

Het daarop volgende jaar verbleven we andermaal in Grolloo alleen was het verschil dat Roel samen met mij het hele weekend meeging. Enigszins voelden we er ons niet echt thuis. Een deel van de boerderij, die nog als zodanig in gebruik was, was ingericht als slaapverblijf, terwijl er een bijgebouw was ingericht als dagverblijf met een té klein keukentje. Roel van der Veen was er als derde medewerker het gehele weekend mee en aangevuld met twee studentes was de commissie die drie dagen behoorlijk actief om de studenten optimaal te vermaken, naast de inhoudelijke zaken die werden gebracht. Hoogtepunt van dat weekend in 1977 was wel het verdwalen van een groep onder leiding van Roel van der Veen na een lange nachtwandeling. In de ochtendgloren van de zondag verschenen ze uit de mist wat ons op het idee bracht in de toekomst op een andere locatie het fenomeen ‘nachttocht met opdrachten’ in te voeren.

Het was 1978 volgens mij dat er niet al te veel geld binnen de toen nog vakgroep Orthopedagogiek aanwezig was of het waren misschien de vele bestuurlijke perikelen dat jaar. Ondermeer vond er een bezetting van vier weken plaats rond de Paasperiode. Er was in ieder geval dat jaar binnenshuis in de collegezaal een eenvoudige introductie, die op de vrijdag werd gehouden en afgesloten werd met het gezamenlijk eten van een forse salade en het drinken van een lichte alcoholische versnapering.

Maar het jaar erop besloten we in de commissie dat er een locatie gezocht diende te worden zodat deze per fiets niet al te moeilijk was te bereiken. Ons oog viel op ‘De Hullen’ aan de gelijknamige weg in Roden en het werd een leuk gezellig maar ook nat weekend waardoor de nachttocht werd afgeblazen. Het was tevens het weekend dat de studenten en begeleiders hun eigen lakens en slaapzak en bestek dienden mee te brengen. Dekbedden waren nog niet gebruikelijk. Op de zondag maakten Roel de Groot en ik een wandeling dwars door het bosachtig terrein en kwamen plotseling bij een ons niet bekende groepsaccommodatie, genaamd: ‘De Zwerfsteen’, in Roderesch, die werd gerund door de familie Duin, voorheen ook exploitanten van ‘De Hullen’.

We werden er zeer warm ontvangen en rondgeleid. In principe leidde die zondag al tot de afspraak dat het daarop volgende jaar gebruik zou worden gemaakt van die prachtige accommodatie. Het Dagelijks Bestuur van de afdeling diende dan nog wel toestemming te geven maar het geluk was dat zowel Roel de Groot als ikzelf inmiddels deel uitmaakten van dit Dagelijks Bestuur.

In ieder geval waren Roel de Groot en ikzelf zeer tevreden met de nieuwe locatie en lukte het ons het ieder jaar weer een 5-tal studenten warm te maken voor deelname in de organisatie van het weekend. Door 34 jaar introductieweekend is er een groot aantal studenten, waarmee voor een belangrijk deel een zeer goede band is ontstaan en nog steeds bestaat. Er waren er bij die spontaan aanboden op mijn kinderen te gaan passen, zodat er ruimte was in de avonduren andere dingen te doen dan zorgen voor de kinderen. Ook ontstonden er vele zeer hechte vriendschappen in de daarop volgende decennia.

De introductie weekenden kregen ook een verfijnde invulling, vergeleken met eerdere jaren. Het was niet langer eenvoudige macaroni of soep met een boterham op de tweede dag, maar er werd volop gekookt waarbij altijd minimaal drie gerechten per dag op tafel werden gebracht en door de jaren heen de chili-con carne een steeds grotere hit werd. Bovendien was de tweede dag altijd mede ingericht voor het spelen van een volleybalcompetitie waarbij ook stafmedewerkers hun eigen team vormden. Er waren dusdanige aangepaste spelregels dat praktisch altijd het team van de introductiecommissie winnend uit de strijd kwam. Een ander vaste vorm van amusement was het safarispel, naar idee van de toenmalige student Bé Poolman.

Zo werden de nachtwandelingen omgezet in speurtochten waarbij in nachtelijke uren in groepjes van maximaal 6 personen, met slechts 1 zaklantaarn per groep, een aardige afstand inclusief opdrachten dienden te worden afgelegd. Het zou in deze tijd van mobiele telefoons onmogelijk zijn deze tochten nog te houden met alle vormen van navigatie die beschikbaar zijn. In ieder geval was ieder jaar voor velen ‘Japie’ een moment van verschrikkelijk bang worden terwijl daarna het vangnet en muziek van Purcell nog lang niet was gevonden.

Ook werden in de weekenden altijd gasten uit het werkveld genodigd afkomstig uit de diverse differentiaties om op die manier de deelnemers aan het weekend warm te maken voor het werkveld. Onvergetelijke weekenden die door mij in totaal 34 keer met veel plezier – telkens met leuke assistentie – werden georganiseerd. Vermeldenswaard is dat Roel de Groot ook nog eens 24 jaar meegedraaid heeft in de organisatie. In 2012 kwam het introductieweekend te vervallen daar steeds meer gastcolleges werden gegeven en het vak ‘beroepsvoorbereiding’ een voorname rol had gekregen en dus het weekend overbodig was geworden. In een volgende editie aandacht voor een van de vele gedichten die er tijdens dergelijke introductieweekenden werden gemaakt.