New applications of dynamic combinatorial chemistry to medicinal chemistry
| Promotie: | dr. A.M. (Alwin) Hartman |
| Wanneer: | 28 november 2019 |
| Aanvang: | 11:00 |
| Promotors: | prof. dr. A.K.H. Hirsch, prof. dr. ir. A.J. (Adriaan J) Minnaard, prof. dr. R. Müller |
| Waar: | Academiegebouw RUG |
| Faculteit: | Science and Engineering |
Nieuwe medicijnen via dynamische combinatorische chemie
Elk medicijn kent een lange ontwikkelingsweg van startpunt tot het de uiteindelijke actieve stof. Maar waar begin je, en hoe zien die eerste moleculen die tot het medicijn zullen leiden er eigenlijk uit? Dynamische combinatorische chemie (DCC) kan een waardevolle strategie zijn om startpunten te vinden in het medicijn-ontdekkingsproces. De bouwstenen waarmee deze combinatorische chemie plaatsvindt en het biologische doelwit bepalen hoe de moleculen eruit komen te zien.
Alwin Hartman paste DCC toe op verschillende belangrijke biologisch doelwitten, die een rol spelen in ziektes als aids en Alzheimer. Hij begint met een bondige beschrijving van het uitgebreide DCC-protocol. Daarbij gaat Hartman in op de praktische aspecten, hoe biologische en chemische condities op elkaar afgestemd kunnen worden. Tevens bespreekt hij analytische technieken die het mogelijk maken om te bepalen welke moleculen de beste zijn.
Vervolgens past Hartman DCC toe op onder meer de 14-3-3 eiwit-familie, die bij zeer veel biologische processen betrokken. Eiwitten uit deze familie gaan interacties aan met andere eiwitten (eiwit-eiwit interacties, EEIs). In sommige gevallen is het nuttig om die EEIs te stabiliseren, maar in andere gevallen is het wenselijk om die interacties juist te verbreken. Als resultaat van zijn promotieonderzoek heeft Hartman mogelijk stabiliserende moleculen voor een specifiek EEI gevonden.
Vervolgens heeft hij nog andere eiwitten gebruikt en voegde hij twee dynamisch chemische reacties toe aan de tot dusverre gelimiteerde mogelijkheden. Al met al baant zijn onderzoek de weg om DCC toe te passen op nog meer biologisch relevante doelwitten, die mogelijk tot nieuwe medicijnen kunnen leiden.
Het promotieonderzoek van Alwin Hartman vond plaats bij de afdeling Chemical Biology 2 van het Stratingh Instituut, met financiering via NWO. Hij werkt nu als postdoc bij BioSolveIT (geneesmiddelenonderzoek).