Practice-inspired contributions to inventory theory

Beter voorraadbeheer door observaties uit de praktijk

Onderzoek naar voorraadbeheer heeft een duidelijk praktische focus: het beheren van echte voorraden van echte bedrijven, om het optimale evenwicht te vinden tussen beschikbaarheid en kosten. Er zijn echter grote verschillen tussen voorraadbeheer in de theorie en in de praktijk, waardoor beslissingen slechter uitpakken dan op basis van de theorie werd verwacht. Dennis Prak presenteert aanpassingen aan en uitbreidingen op bestaande voorraadmodellen, gedreven door observaties uit de praktijk.

Door het negeren van onzekerheid in de vraagvoorspelling bij het maken van de voorraadbeslissing worden veiligheidsvoorraden veel te laag ingesteld, concludeert Prak. Voor realistische scenario’s kan dat het aantal onbeleverbare klanten verdubbelen t.o.v. het beoogde aantal. Prak geeft een simpele formule die dat fenomeen corrigeert voor een standaard tekstboekscenario. Hij laat bovendien zien hoe die situatie in het algemeen voor elk voorraadmodel kan worden gecorrigeerd.

In de praktijk worden periodieke voorspelmethoden onjuist gebruikt als parameterschatters voor individuele klantvragen. Dat leidt tot veel te hoge voorraden. Ook de standaardschatter uit de literatuur heeft een substantiële afwijking als relatief weinig vraagdata beschikbaar is. Afhankelijk van het vraagpatroon leidt dit tot te hoge of juist te lage voorraden. Prak geeft een betere schatter met hogere nauwkeurigheid, die uiteindelijk in het voorraadmodel de gewenste service dichter benadert, ook in kleine steekproeven.

Voorraadmodellen gaan uit van periodieke of continue inspecties van het voorraadniveau. In het geval van periodieke inspecties worden in de literatuur bestellingen ook alleen maar geplaatst en ontvangen op die inspectiemomenten. Prak laat zien dat een veel gestroomlijnder voorraadpatroon kan worden gerealiseerd als deze aanname niet wordt gemaakt. Er wordt langzaam een veiligheidsvoorraad opgebouwd gedurende de periode dat het voorraadniveau onbekend is, terwijl anders alle veiligheidsvoorraad gedurende de hele periode zou moeten worden aangehouden. Interessant is dat in optimum rondom de inspectie juist geen bestellingen worden geplaatst.

Het ‘Repair Kit Problem’ vertelt een reparateur hoeveel eenheden van elk type onderdeel hij of zij op voorraad moet houden tijdens een ronde langs verschillende reparatieklussen. Het aantal klussen is vooraf onbekend, evenals de benodigde aantallen onderdelen op elke klus. Gestreefd wordt naar een bepaalde ‘Job Fill Rate’: het aantal klussen dat direct kan worden uitgevoerd met de voorraad die de reparateur op dat moment bij zich heeft. Geïnspireerd door een case-onderzoek formuleert Prak het eerste ‘repair kit-voorraadmodel’ dat rekening houdt met bestelkosten en levertijden als gevolg van het moeten bijbestellen van elders (bijvoorbeeld een centraal magazijn of een leverancier in het buitenland). Prak laat zien hoe de ‘Job Fill Rate’ exact kan worden berekend en geeft een heuristieke oplossingsmethode.

Proefschrift: http://hdl.handle.net/11370/06286e84-994e-42b3-a69f-fe52b159eca3