Heterogeneity of cellular senescence and its implications for the development of markers

Beschadiging en veroudering van cellen

Hernandez Segura richtte zich in haar proefschrift op veroudering, de verminderde fitheid waarmee personen die ouder worden te maken krijgen. De veroudering leidt uiteindelijk tot de dood. De mate van blootstelling aan zonlicht, chemische stoffen en ongezonde voeding, als ook de secundaire effecten van medicijnen kunnen allen schade toebrengen aan onze cellen en organen. Zelfs al hebben onze cellen een afweermechanisme om de schade te repareren, is de schade soms te groot om nog te worden gerepareerd. Sommige cellen met onrepareerbare schade gaan dood. Andere cellen blijven wel leven, maar stoppen met delen. Hierdoor blijft verspreiding van de schade beperkt. Beschadigde cellen, die niet doodgaan, worden senescente cellen genoemd. Mettertijd stapelen de senescente cellen zich op in het organisme en beginnen ze een obstakel te vormen voor weefselregeneratie. Dit leidt tot disfunctie en veroudering. Senescente cellen veroorzaken een staat van permanente alertheid van het immuunsysteem, wat zorgt voor een chronische ontsteking. Dit kan eventueel verouderingsgerelateerde ziekten veroorzaken.

Het doel van het proefschrift van Hernandez Segura was om genen te vinden die een senescente cel onderscheiden van een ‘normale’ (‘niet-senescente’) cel. Ze heeft nieuwe processen en genen gevonden die veel voorkomen en ze heeft hun potentieel besproken als nieuwe ‘markers’ voor cellulaire senescentie. Ook heeft ze de variabiliteit uitgelicht, die bestaat tussen de verschillende soorten van senescentie en tussen de ene senescente cel en de andere. Als senescente cellen herkend zouden kunnen worden met adequate markers, dan kunnen deze of uit het lichaam verwijderd worden, of aangepast worden, zodat hun negatieve effecten teniet worden gedaan. Het voorkomen van leeftijdsgerelateerde ziekten zal uiteindelijk een positief effect hebben op de economie en het welzijn van de mens.

CV Alejandra Hernandez Segura

Alejandra Hernandez Segura (1988) studeerde Clinical Biochemistry aan de Universidad de las Américas Puebla (UDLAP) in Cholula, Mexico, waarna zij verschillende banen had binnen het onderwijs. Zij vervolgde haar carrière met de topmaster Medical and Pharmaceutical Drug Innovation (MPDI) in Groningen, die zij cum laude afrondde. Zij verkreeg een persoonlijke beurs voor haar promotieonderzoek dat plaatsvond bij de groep Cellular Senescence and Age-related Pathologies aan het European Research Institute fort he Biology of Aging (ERIBA). Inmiddels werkt zij als Data Scientist voor Genomic Research Center (Grace Systems), Utrecht, Nederland. De titel van haar proefschrift luidt: “Heterogeneity of cellular senescence and its implications for the development of markers”.

Proefschrift: http://hdl.handle.net/11370/39b8503c-1337-4e84-b789-aa96f343b555