Skip to ContentSkip to Navigation
Over ons Actueel Evenementen Promoties

Social cognition and traumatic brain injury

Neuropsychological assessment & treatment
Promotie:Mw. H.J. (Marjon) Westerhof-Evers
Wanneer:26 augustus 2019
Aanvang:14:30
Promotors:prof. dr. J.M. (Joke) Spikman, prof. dr. J. (Joukje) van der Naalt
Waar:Academiegebouw RUG
Faculteit:Gedrags- en Maatschappijwetenschappen
Social cognition and traumatic brain injury

Behandeling van sociale cognitiestoornissen na hersenletsel

Over de hele wereld zijn er ieder jaar ongeveer 69 miljoen mensen die een traumatisch hersenletsel oplopen. Dit letsel kan bijvoorbeeld ontstaan als het brein heen en weer geschud wordt in de schedel, zoals bij een harde val op het hoofd of bij auto-ongeluk. Na middelzwaar tot ernstig traumatisch hersenletsel kunnen stoornissen ontstaan in de sociale cognitie. Patiënten hebben dan moeite om emoties van anderen af te lezen, sociale situaties te interpreteren en het eigen gedrag hierop af te stemmen. Dit is te merken aan egocentrisch, ontremd, sociaal onaangepast of juist emotioneel vervlakt gedrag.

Het promotieonderzoek van Marjon Westerhof-Evers heeft zich gericht op het meten en behandelen van deze problemen. In een van de studies werd duidelijk dat patiënten die moeite hebben andermans angst te herkennen vaker risicovolle beslissingen nemen. Er lijkt dan een ‘onderbuikgevoel’ te missen om weg te blijven bij gevaar. Daarnaast bleek dat patiënten met stoornissen in de sociale cognitie en gedragsproblemen meer moeite hebben op het werk te re-integreren en hun relaties te (onder)houden. Dat is belangrijk, want door deze problemen tijdig te signaleren kan met revalidatiebehandeling een dergelijke negatieve uitkomst mogelijk voorkomen worden.

Daarbij is het advies om te kiezen voor de nieuwe behandeling die door Westerhof-Evers en collega’s is ontwikkeld. Deze behandeling bleek namelijk effectief: patiënten met middelzwaar tot ernstig traumatisch hersenletsel verbeterden in de emotieherkenning, konden zich beter inleven in anderen en toonden meer empathie. Bovendien verbeterden zij hun maatschappelijke participatie, kwaliteit van leven en de kwaliteit van hun relatie. Al met al waren dat veelbelovende resultaten in deze kwetsbare patiëntengroep.