The challenge of implementing green gas into the gas supply

Groen gas kan uitstoot CO₂ omlaag brengen

Met de huidige technologie zal groen gas (uit hernieuwbare bronnen zoals koemest en maïsafval) tot 80 procent minder kooldioxide produceren dan gewoon aardgas. Maar de productie van dit biogas moet flexibeler worden om het aanbod goed te laten aansluiten bij de wisselende vraag. Dat concludeert Jan Bekkering, docent/onderzoeker aan de Hanzehogeschool op basis van zijn promotieonderzoek.

Bekkering analyseerde de groengasketen als geheel. Tot nu toe was veel onderzoek gericht op de losse onderdelen zoals vergistingstechnologie, landbouwkundige aspecten van (energie)gewassen en de logistiek van biomassa. Hoe deze kennis gecombineerd moet worden om beter te begrijpen hoe toekomstige groengasketens eruit zouden kunnen zien, was nog een witte vlek in de huidige kennis.

In dit proefschrift worden groengasketens beschouwd die zijn gebaseerd op co-vergisting van koeienmest en maïs. Het geproduceerde biogas wordt opgewaardeerd tot aardgaskwaliteit en geïnjecteerd in het bestaande gasdistributienet, en vervangt daarmee aardgas.

Er is een praktische manier ontwikkeld om de kostprijs van groen gas te berekenen, rekening houdend met schaalgrootte en duurzaamheidscriteria. Hoe zulke ketens om kunnen gaan met een seizoensafhankelijke gasvraag is ook onderzocht. Om met behulp van een groengasketen aan een dergelijke gasvraag te voldoen is flexibele productie vanuit kostenoogpunt de beste optie. Echter, tot op heden worden vergisters niet voor dit doel gemaakt. Verder onderzoek op dit punt zou interessant kunnen zijn.

Tot slot zijn optimalisaties van groengasketens onderzocht in termen van energie-efficiëntie en CO₂-reductie. Met de huidige technologie is een CO₂-reductie van meer dan 80 procent mogelijk. Meerdere verbeteringsopties zijn nodig voor groen gasketens om aan de duurzaamheidsdoelstellingen van de EU te voldoen. Het onderzoek kan worden uitgebouwd door verder naar mogelijke biogasproductielocaties te kijken, samen met overheden, boeren en andere belanghebbenden. Optimaal gebruik van landbouwgrond en het toepassen van afvalstromen maken hier deel van uit.

Jan Bekkering is docent/onderzoeker aan de Hanzehogeschool. Hij verrichtte zijn promotieonderzoek binnen het Instituut voor Technology, Engineering en Management van de Faculteit Wiskunde en Natuurwetenschappen, Rijksuniversiteit Groningen. Het onderzoek is gefinancierd door het open innovatiecentrum RenQi en het Samenwerkingsverband Noord-Nederland (SNN) en valt onder het speerpunt Energie van de RUG.