Skip to ContentSkip to Navigation
Over ons Actueel Evenementen Promoties

Prediction and monitoring of chronic kidney disease

Promotie:Mw. E. (Elise) Boele-Schutte
Wanneer:07 juni 2017
Aanvang:11:00
Promotors:prof. dr. R.T. (Ron) Gansevoort, B.H.R. (Bruce) Wolffenbuttel, prof. dr. H.J. (Hiddo) Lambers Heerspink
Copromotor:dr. H.L. Lutgers
Waar:Academiegebouw RUG
Faculteit:Medische Wetenschappen / UMCG
Prediction and monitoring of chronic kidney disease

Combinatie van biomarkers mogelijk betere voorspeller van chronische nierschade

Om chronische nierschade op tijd te diagnosticeren en te kunnen behandelen, is mogelijk een combinatie van biomarkers nodig. Dat concludeert Elise Boele-Schutte in haar proefschrift, waarin zij verschillende biomarkers voor chronische nierschade onderzocht. Haar onderzoek levert niet direct resultaten op voor patiënten, maar kan de basis vormen voor verder onderzoek naar chronische nierschade. Chronische nierschade wordt momenteel onderzocht door het meten van de nierfunctie, in dit geval de snelheid waarmee het bloed gefilterd wordt, en albuminurie, de hoeveelheid eiwitten in de urine. Het meten van de nierfunctie wordt gedaan met kreatine. Dit is een voorbeeld van een biomarker, een stof die gebruikt wordt om de functie van een orgaan te meten. Omdat deze methoden een beperkt voorspellend vermogen hebben, onderzocht Schutte andere biomarkers, in de hoop factoren te vinden die dit voorspellend vermogen kunnen verbeteren. Voorbeelden zijn bijvoorbeeld autofluorescentie van de huid bij patiënten met perifeer vaatlijden en bicarbonaatspiegels bij patiënten met diabetes type 2. Deze stoffen bleken echter geen optimale biomarker te zijn. Daarnaast onderzocht ze biomarkers, zoals cystatine C, als alternatief kunnen dienen voor kreatinine. Deze stof bleek geen betere marker voor het monitoren van nierfunctie over de tijd dan kreatinine.Op basis van haar onderzoek adviseert Schutte in haar proefschrift dat toekomstig onderzoek niet meer gericht moet worden op individuele biomarkers, maar dat verschillende biomarkers gecombineerd moeten worden in zogenaamde biomarkerpanels. Mogelijk dat de combinatie van verschillende biomarkers een betere voorspellende waarde hebben. Dit kan pas in de praktijk worden toegepast als dit in onderzoek geverifieerd en verder uitgewerkt is.

Elise Boele-Schutte (1988) studeerde geneeskunde aan de universiteit van Groningen. Haar onderzoek valt binnen het onderzoeksprogramma Gronings Kidney Center (GKC) van onderzoeksinstituut GUIDE van het UMCG. Schutte is nu werkzaam als AIOS interne geneeskunde in het Medisch Spectrum Twente. De titel van haar proefschrift luidt Prediction and monitoring of chronic kidney disease.