Improving diagnostic accuracy in aortic prosthetic graft infection

Vaatprothese-infectie blijft een lastige complicatie in de vaatchirurgie

Vaatprothese infecties (VPI) komen relatief weinig voor, echter het klinisch beloop ervan kent hoge morbiditeit en mortaliteit. Derhalve worden bij de implantatie van vaatprotheses diverse preventieve maatregelen genomen om VPI te voorkomen. Ondanks preventieve maatregelen blijft prothesemateriaal vatbaar voor infecties. Het blijkt een uitdaging om op niet-invasieve wijze een infectie aan te tonen of uit te sluiten. Indien een vermoeden op infectie bestaat, kan CT angiografie (CTA) worden verricht. Echter, CTA alleen kan niet altijd de exacte bron en uitbreiding van de infectie aantonen. Bij niet vaatprothese-gerelateerde infecties, heeft 18F-Fluorodeoxyglucose Positron Emission Tomography (18F-FDG PET) bewezen van aanvullende waarde te zijn bij het detecteren van infectieuze foci. 18F-FDG PET beelden kunnen visueel worden beoordeeld of kwantitatief, zoals met de maximal standardized uptake value en tissue-to-background ratio berekening, waarbij de uitkomsten van de verschillende methoden afhankelijk zijn van de beoordelend nucleair geneeskundige. Er zijn nog geen duidelijke richtlijnen of aanbevelingen hoe deze parameters kunnen worden gebruikt bij de diagnostiek naar VPI. Met textuur-analyse van het distributiepatroon van de FDG accumulaties kan mogelijk de inter- en intra-observer variabiliteit worden verminderd en daarmee de diagnostische nauwkeurigheid worden verbeterd. Concluderend blijft VPI een lastige complicatie in de vaatchirurgie. Er is nog geen consensus over de diagnostiek en therapie van VPI. De rol van 18F-FDG PET scan wordt steeds groter bij de diagnostiek naar VPI, echter een accurate, gestandaardiseerde beoordeling van FDG opname en patroonherkenning is nodig.

Proefschrift: http://hdl.handle.net/11370/79ebf097-2907-4e3f-bb81-2efee4f4f040