Participation for local development. The reality of decentralisation in Tanzania

Promotie: dhr. Mollel, 14.45 uur, Academiegebouw, Broerstraat 5, Groningen

Proefschrift: Participation for local development. The reality of decentralisation in Tanzania

Promotor(s): prof.dr. J. de Ridder

Faculteit: Rechtsgeleerdheid

Decentralisatie sociale diensten Tanzania niet geslaagd

Het decentralisatiebeleid voor de sociale diensten in Tanzania is onvoldoende geïmplementeerd: in de praktijk blijken de locale overheden nauwelijks ruimte te hebben om zelfstandig beslissingen te nemen. Lokale gemeenschappen zoeken daarom hun steun niet bij de overheid maar elders, bijvoorbeeld bij non-gouvernementele organisaties. Alleen indien een lokale gemeenschap actief genoeg is en in staat om alternatieve geldbronnen aan te boren, ontstaat er een duurzame verbetering van de sociale diensten, zoals gezondheidszorg en onderwijs. Dit blijkt uit het promotieonderzoek van Henry Mollel.

Sinds de onafhankelijkheid van Tanzania in 1961 zijn er verschillende pogingen ondernomen om de bestuurlijke organisatie zodanig vorm te geven dat sociale diensten, zoals onderwijs en gezondheidszorg, zouden worden verbeterd. Van een centraal systeem, waarin over de plaatsing en het onderhoud van lokale voorzieningen werd besloten op centraal niveau, tot een decentraal systeem, waarin de lokale overheden verantwoordelijk werden gemaakt voor deze voorzieningen. Het falen van deze bestuurlijke structuren, vormde het vertrekpunt voor een nieuw decentralisatiebeleid, met de naam ‘Devolution by Decentralisation’. Dit beleid is gebaseerd op de veronderstelling dat alleen een actieve betrokkenheid van de lokale bevolking kan bijdragen aan een duurzame ontwikkeling van de sociale diensten, zoals gezondheidszorg en onderwijs. Henry Mollel onderzocht in hoeverre de hervorming inderdaad heeft bijgedragen aan betrokkenheid van lokale gemeenschappen en heeft geresulteerd in een verbetering van het onderwijs en de gezondheidszorg.

Mollel toont aan dat de verhoudingen nog altijd zeer centralistisch zijn. Zo blijken de voorkeuren van lokale gemeenschappen veelal te worden genegeerd. De planprocedure lijkt verstrikt in een vicieuze cirkel: de lokale gemeenschappen laten de mogelijkheid om hun stem te laten horen onbenut, wetende dat de plannen die zij vaststellen zullen worden genegeerd, vanwege de strikte regels van de centrale overheid. Het gevolg is dat de plannen van de lokale gemeenschappen vaag zijn en ruimte laten voor de overheden om te beslissen conform de centrale regels. De cases laten ook zien dat ontwikkeling van de sociale diensten als onderwijs en gezondheidszorg niet afhankelijk is van overheidsinterventie, maar van een actieve lokale gemeenschap die in staat is om buiten de overheid om bronnen aan te boren. Mollel doet daarom een aantal aanbevelingen om de lokale overheden meer ruimte te verschaffen om te reageren op de wensen van de lokale bevolking.

Henry Mollel (Tanzania, 1972) studeerde Public Services Management aan Aston University. Hij verrichtte zijn onderzoek bij de vakgroep Bestuursrecht & Bestuurskunde van de Faculteit Rechtsgeleerdheid. Mollel is als senior lecturer verbonden aan de Faculty Public Administration and Management van de Mzumbe University.